بررسی عوامل آسیب زا درمدارس شهر تهران

هدف پژوهش حاضر شناسایی تنوع و فراوانی آسیبهای وارده به فضا و تجهیزات مدارس و عوامل مؤثر بر آسیبهاست . گروه نمونه مشتمل بر 962 نفر دانش آموز دختر و پسر در مقاطع سه گانه تحصیلی و 354 نفر از اولیای مدارس است . ابزار جمع آوری اطلاعات عبارتنداز دو پرسشنامه رفتاری ویک فرم مشاهده فنی معماری.نتایج نشان میدهد که از نظر دانش آموزان عوامل فنی-معماری ‘ خصوصیات دانش آموزان و عوامل مربوط به مدرسه در آسیب رسانی به مدرسه مؤثرترند.بین میزان آسیب رسانی با مقاطع تحصیلی ارتباط معناداری وجوددارد به این صورت که با بالارفتن سن دانش آموزان وارتقای مقاطع تحصیلی میزان آسیب به فضا و تجهیزات هم افزایش می یابد.براساس این تحقیق عامل جنسیت نقشی در میزان آسیب رسانی به مدرسه ندارد.نتایج همچنین نشان میدهد که مدارس کمتر در مجاورت فضاهای فرهنگی یا فضای سبز واقع شده اند‘وضعیت نگهداری نیمی از مدارس درحد مطلوب نیست .در پایان با دسته بندی مهم ترین ضوابط و اصول معماری در طراحی‘ساخت‘تجهیز و نگهداری مدارس پیشنهاداتی برای ایجاد محیطی امن و مطلوب برای یادگیری ارائه شده است.